درحالی که رژیم توانائی مهار بحران و جلوگیری از فروپاشی اقتصادی را ندارد، در شرایطی که امکان بروز شورش های خودانگیخته و بدون سازماندهی از هر سو وجود دارد، طبقه کارگر باید بتواند این آمادگی را بدست آورد که علاوه بر سازماندهی و سازمان یابی خود، بیشترین تلاش ها را برای برقراری پیوند با دیگر جنبش ها مانند زنان، ملیت های تحت ستم سرزمین ما، تهیدستان و بیکاران، دانشجویان و جوانان بکار بندد.