بنابراین، بی جهت نیست که فساد همه ارگان های حکومتی را فراگرفته و هر از چند گاهی اختلاس های میلیارد دلاری در بانک ها و نهادها و شرکت های دولتی به رسانه ها درز پیدا می کند نشانه های اختلاس و فساد اقتصادی گسترده از شخص رهبر تا مقامات پایین حکومتی است.
در شرایط حاضر، یکی از چالشهای مهم اقتصادی که دولت حسن روحانی با آن روبرو است نرخ بالای بيکاری بهویژه در میان جوانان است. به گفته وزیر اقتصاد، نامساعد بودن فضای فعالیتهای اقتصادی و عدم اشتغال زایی در کنار توسعه زیاد آموزش عالی باعث شد تا جوانانی که بطور متعارف وارد بازار کار میشدند مسیر تحصیلات در آموزش عالی را با امید دستیابی به شرایط بهتر شغلی انتخاب کنند و ورود خود را به بازار کار به عقب بیندازند.
به عبارت دیگر، حکومت اسلامی به دلیل بحران عظیم اقتصادیش و این که نرخ تورم در ایران به 45 درصد رسیده است اجبارا عقب نشینی کرده و پرچم تسلیم و سازش با غرب، به خصوص آمریکا (شیطان بزرگ) را برافراشته است تا بلکه ماشین سرکوب دولتی خود را سر پا نگه دارد. اما بر عکس در داخل کشور، رعب و وحشت فوق العاده ای را با افزایش اعدام های خیابانی و مستقر کردن گشت ارشاد در خیابان ها و تهدید مردم به ویژه زنان، راه انداخته است تا به تصور خود، جلو اعتراضات و شورش های احتمالی را بگیرد.
یاشار كمال با رمان اینجه ممد، باورهای انقلابی و برابری طلبانه خود را بیان می دارد: «به مردم بنگرید. به پلشتی ها، نیكیها، دلاوریها، سستیها، تودرتویی روح و روانشان، خشم و ترس آنها، به فرزندان برجسته و عدالت جوی آنها رو كنید و خود را كه ریزدانهای از این بیكران انسانی هستید باز شناسید...»
محمود احمدی نژاد در زمستان ۱۳۹۱، ادعا کرد که دولت او موفق شده در طول هشت سال، شش ميليون شغل ايجاد کند. اما مسعود نيلی، اقتصاددان، ۲۵ فروردين 1392، در تلويزيون دولتی ايران گفت که بر پايه بررسیهای علمی، ميزان خالص اشتغال زايی در دوران احمدی نژاد نزديک به «صفر» بوده است. به گفته نيلی، از سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰، ميزان اشتغال زايی خالص سالانه، تنها ۱۴ هزار و ۲۰۰ مورد بوده که بسيار ناچيز و در حد صفر است. اين آمار توسط حسن روحانی، ریيس جمهور جديد حکومت اسلامی ایران، چه در دوران تبليغات انتخاباتی و چه پس از انتخابات، مورد استناد قرار گرفت
در رابطه با این حمله تروریستی به اردوگاه اشرف، سپاه پاسداران حکومت اسلامی ایران با انتشار بیانیه ای ابراز خوشحالی کرده است. این بیانیه نشان می دهد که این حمله تروریستی به اردوگاه اشرف، پس از سفر سردار قاسمی فرمانده سپاه قدس (یکی از واحدهای تروریستی برون مرزی سپاه پاسداران) به عراق و مذاکره با مقامات این کشور و در راس همه مالکی نخست وزیر عراق صورت گرفته است.
به این ترتیب، در مصر حکومت مرسی با اعتراض مردمی و موج سواری سیاسی ارتش بر کنار شد. اما تاکنون با وجود مبارزات و جان فشانی های کارگران، زنان، جوانان و محرومان جامعه، قدرت در دست ارتش و گرایشات لیبرال و ناسیونالیست و نخبگان دست به دست شده است. بنابراین، می توان گفت ساختارهای اصلی جامعه دست نخورده باقی مانده و تنها در بالا و حاکمیت تغییراتی صورت گرفته است. بنابراین، هنوز این تحولات ربط مستقیمی به انقلاب سیاسی، اجتماعی و طبقاتی ندارد.
آن گروه از روشنفکران و دانشگاهیانی که به دفاع از روحانی برخاسته اند مگر او را نمی شناسند؟ شاید مردم عادی فراموش کار باشند و وقایع تاریخی را فراموش کنند اما دانشگاهیان و روشنفکران چی؟!
در تحولات بیش از یک قرن گذشته جامعه ایران، با وجود این که زنان دوش به دوش مردان در ایران مبارزه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کرده اند اما سهم آنان از این تحولات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، بسیار ناچیز بوده است.
بانک جهانی در گزارش وضعیت اقتصادی ایران در سال ۲۰۱۲، که نیمه دوم فروردین ماه منتشر شد، رشد اقتصادی این کشور را منفی اعلام کرد و نوشت:«افزایش قیمت کالاهای وارداتی به دلیل افزایش قیمت انرژی و کاهش ارزش ریال نیز بر عملکرد بخش صنعتی و غیر نفتی اقتصاد ایران اثر منفی گذاشت.» مطابق برآورد بانک جهانی، ریال در یک سال منتهی به اسفند ۹۱ حدود ۸۰ درصد ارزش خود را از دست داده است.