آقای نقره کار اکنون زمان اتحاد و همبستگی نیروهای آزادیخواه و عدالتخواه است و متاسفانه شما به هیچکدام از جنبه های مثبت برپایی این حزب که نتیجه ده سال تلاش اعضای این 3 سازمان بود اشاره نکردید. بدیهی است که اعضای حزب همواره چشم بەراه اظهار نظر و انتقادهای سازنده فعالین سیاسی هستند.

زمان کم داریم. یا کشور قطعا به همت الیگارشی – تجاری، سرمایه داری بوروکراتیک جنایی میپوسد، یا راهی برای آینده می یابد. سوسیالیسم، بگذریم آنچه که سرمایه داران، یا کسانی که توسط سرمایه داران خریداری شده اند، منجمله توسط دمکراتهای دروغین ما در موردش میگویند، یگانه نظام برای آینده کل بشریت است. مگر تاریخ بر نظام اولیه، برداری، فئودالیسم، سرمایه داری. تمام میشود؟!. من آنقدر ها هم بدبین نیستم. به بشریت ایمان دارم. ایمان دارم که بشریت به پیش خواهد رفت. به پیش یعنی به سوی سوسیالیسم، به سوی جامعه ای عدالت محور با هارمونی بیشتر، جامعه ای که هر چیز پیشرفته ای را جذب کرده است.

اخیرا رفیق شیدان وثیق مقاله ای در رابطه با وحدت سه جریان چپ و تشکیل حزب چپ ایران ( فدائیان خلق) نوشته اند که در خور توجه و قدردانی میباشد. این مقاله کوتاه و فشرده تلاش دارد تا دیدگاه های سیستم نظری سوسیالیستی رهائی خواه را در رابطه با کنگره وحدت مطرح کرده باشد. تلاش من در این مختصر بر این است که نگاهی داشته باشم بر پایه های نظری سیستم نظری ایشان و آموزه هائی که از آن جهت روشنائی بخشیدن به راه آینده میتوان آموخت. ایشان موارد اختلافات نظری را به شرح زیر ردیف کرده و مطرح مینمایند. ایشان مینویسند:

در ترکیب ۲۵ نفره شورای مرکزی حزب جدید گرچه کسانی حضور دارند که خود را اصلاح طلب می نامند و تقویت اصلاح طلبان در جمهوری اسلامی را نیز تحولی مثبت تلقی می کنند، اما فکر غالب بر شورای مرکزی و منشوری که تصویب شده متمایل به تحول طلبان است؛ فکری که امید ندارد از طریق انتخابات و مبارزات قانونی اوضاع سیاسی کشور در جهت اهداف چپ تغییر کند. آنها عموما معتقدند برای تحقق اهداف چپ باید نظام جمهوری اسلامی جای خود را به یک رژیم دموکراتیک بدهد و هدف استراتژیک فعالیت حزب چپ ایران نیز باید در راستای تحقق همین تحول باشد. از سند مصوب کنگره برداشت می شود که ائتلاف نیروهای جمهوری خواه، دموکرات و سکولار کشور با اوج گیری اعتراضات مردمی ممکن است اعتماد اکثریت مردم ایران را به دست آورده و نظام مطلوب خود را جایگزین جمهوری اسلامی کنند.

خستگی سال ها تلاش و بخصوص کارهای زیادی که در چند ماه آخر بسیاری از شرکت کنندگان در کنگره با آن درگیر بودند، انرژی کافی برای لذت بردن از این پیروزی در آخرین لحظات کنگره و پس از انتخاب شورای مرکزی را، برای بسیاری از آنان نگذاشت. طولانی بودن این پروسه، باور به پیروزی را مشکل تر می کرد. اما وقتی که پس از پایان کنگره مشترک، پیام های تبریک چه خصوصی و چه علنی آغاز گشت، به مرور تاثیرات و بازتاب این کنگره در خارج از آن آشکارتر گشت.

حدت سه جريان در جهت پاسخگوئی به الزامات جامعه ماست. توسعه پايدار، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، مسائل اصلی جامعه ما هستند و جامعه ما نيازمند وجود نيروی سياسی قدرتمندی است که از توسعه پايدار، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، از منافع و مطالبات کارگران و زحمتکشان و از خواسته های دموکراتيک طبقه متوسط ايران دفاع کند و برنامه و مبارزه جاری خود را بر پايه مولفه های فوق تنظيم نمايد. در بين جريان های سياسی کشور، نيروی چپ و به ويژه چپ دمکرات و سوسياليست از چنين توانائی بالقوه برخوردار است. ما به عنوان بخشی از نيروهای چپ ايران با درک اين ضرورت ها، می خواهيم وحدت کنيم و بر تاثيرگذاری چپ در صحنه سياسی کشور بيفزائيم.

سال‌هاست که مواضع مشابه بخش عمده فداییانی که آنروزها به یکی از این جریانات تعلق داشتند، مغایر با فعالیت آنان در سازمان‌های متعدد بود. سال‌هاست که کسانی که به فعالیت بازمانده های فداییان و یا تاریخ این جریان علقه داشتند، امیدوار و در انتظار آن بودند که این جریانات به هم بپیوندند و نقطه پایانی بر احساسات منفی آن دوران بگذارند. خبر تشکیل کنگره وحدت از این نیرو ها خبری است مسرت آمیز ...

نهایتا اینکە دیگر نمی توان منش را بعنوان نام برگزید. نام تا حدود زیادی باید معرف هویت باشد. حزب جدید حزبی خواهد بود تلاشگر در جهت تامین آزادی، ترقی و عدالت برای جامعە ایران. پس باید بشیوە مستقیم این مفاهیم یا کلمات را در خود بازتاب دهد.

گذار به دموکراسی مورد تاکید در اسناد پیشنهادی به کنگره در هدف، شیوه گذار و روش، البته با گرایشی که الویت را به فروپاشی رژیم و شیوه های غیر مسالمت آمیز و غیر اشتی جویانه و دموکراسی و انتخابات را به بعد از کسب قدرت می سپرد، متفاوت است. این ها مسائل مهمی هستند که بهتر است جای بیشتری در بحث ها بیابند و مورد نقد و بررسی دوستان قرار گیرند.