در مرگِ شاعری كه «بامداد» بود
شاملو و شكست ما
پروژه شعريی استيونس نيز، افسانهسازی جهان است: «افسونکردن جهان با طلسم تخیل» و ما ديري است كه در سياست و بهتبع آن در فرهنگ و ديگر وجوهِ زندگيمان ناتوان از افسونكردنِ جهانيم از طريقِ تخيلي برسازنده كه در دورانهايي از تاريخِ ما همچون دوره مشروطه و مصدق و چند برهه تاريخي معاصر ديگر بارقههايي از آن را تجربه كردهايم. اينك بيش از آنكه جامعه ما به انبوهِ اطلاعات و اخبار نيازمند باشد، محتاجِ تخيلي است از جنسِ تخيل مصدقي اما منطبق با نيازها و امكانات روزگار خود، تا شايد بتواند با تكيه بر تخيلي كه به واقعيت چسبيده است، از اين ورطه جان سالم بهدر ببرد.