در شرايط مشکلات، بحران و رکود سياست‌هاى دولت آمريکا در خاورميانه بعد از شکست طرح موسوم به ايجاد خاورميانه بزرگ، شروع فعاليت‌هاى اتمى مصر ميتواند پارامتر جديدى بر اين بحران بيافزايد، بدين معنى مصر که يکى از ان کشورهائى بود که در حوزه گسترش دمکراسى در داخل برنامه‌هاى آمريکا قرار داشت، با اين کار خود ميتواند به قدرتى فرا رويد که راحت‌تر در مقابل دست‌اندازی‌هاى ديگر قدرت‌ها مقاومت کند، و از اين طريق مستقل‌تر عمل کند
اگر از نتايج ميليتاريزم آمريکا در منطقه تقويت جريانات فوندامنتاليست اسلامى، به حاشيه راندن بيشتر نيروهاى مدنى، کمک به راندن مرتجع‌ترين جريانات داخل جمهورى اسلامى به نوک قله قدرت سياسى و تقويت روزافزون گرايش‌های نابخردانه و افراطى مذهبى، طايفه‌اى و قومى و از اين رهگذر از هم‌پاشيدگى بيشتر بافت اجتماعى و روند طبيعى همگرائى ميان مردم ايران، عراق و ديگر کشورهای منطقه بود، از نتايج مثبت اين انتخابات میتواند کمک به ايجاد آرامشى در منطقه باشد، که بيش از هر چيز قدرت‌هائى مثل جمهورى اسلامى از آن متضرر می‌شوند
در مرحله کنونى و نيز تا آينده‌اى قابل پيش‌بينى عليرغم ميل فرستادن پرونده هسته‌اى ايران به شوراى امنيت، نحوه برخوردهاى احتمالى به جمهورى اسلامى در رابطه با تحريم کاملا محتاطانه و آرام خواهد بود و در کنار تشديد يک برخورد استراتژيکى مجازات‌گرايانه، کشورهاى بزرگ دنيا عملا در حوزه‌هائى محدود، سياست‌هاى تشويقى خود را به پيش خواهند برد تا از اين طريق هم به تقويت گرايش ميانه‌رو در درون جمهورى اسلامى کمکى کرده‌باشند و هم اراده خود را در پيشبرد برخوردى قاطع به شيوه‌اى استراتژيکى به پيش برده باشند
بسياری از روشنفکران به نام دورى از ايده‌ئولوژى، قرار نگرفتن در چارچوب و احترام به مقوله نقد از تشکلات سياسى دورى می‌جويند. اين باعث شده است که احزاب، پايه اصلى تئوريزه کردن خواست‌هاى برآمده از بطن اجتماع را تا حدود زيادى از دست بدهند و از لحاظ وضوح و برندگى هويت فکرى خود تضعيف شوند
اين‌ها اين بحث مطرح است که رژيم در نهايت چه سياستى را در مورد اين بحران در پيش مى‌گيرد و اساسا چه طرح استراتژيکى را به پيش خواهد برد. آيا تنها بر روى يک آلترناتيو و آنهم رودرروئى قطعى سرمايه‌گذارى خواهد کرد، و يا امکانات و آلترناتيوهاى بيشترى را در نظر خواهد گرفت؟
جامعه عراق که در زمان صدام حسين يک جامعه بحران زده بود، اکنون پس از فروپاشى اين رژيم از طريق دخالت خارجى به مراتب با بحران‌هاى جديترى روبرو شده است. اگر در زمان صدام اين بحران در وجود يک سيستم ديکتاتورى فاشيستى و افروختن جنگ‌هاى مداوم با همسايگان تبارز می‌يافت، امروز اين بحران در نتيجه حضور خارجى و روند پولاريزاسيونى است که کل اين جامعه را فرا گرفته است...
با گذر از مسير عمر رژيم جمهورى اسلامى، و مکث و نگاهى به مرحله کنونى، می‌توان به طور کلى چهار برآيند را تصوير کرد که هر کدام از مسيرى، نقطه‌اى به نام مردم را زير تاثير خود گرفته‌اند. اين چهار برآيند عبارت‌اند از خود نظام جمهورى اسلامى، اپوزيسيون، جنبش اصلاح‌طلبى و نقش عامل و دخالت خارجى
وجود طيف‌هاى سياسى گوناگون در کشورهای پيشرفته اروپائى و رقابت آنها در يک بستر پلوراليستى و قانونى، اين امکان را فراهم مى‌آورد که مردم مستقيما گفتار و کردار آنان را تجربه کرده و در نهايت بر اساس برنامه‌هاى مشخص اقتصادی- اجتماعى آنان در جريان انتخابات راى بدهند
کسانى که ايده مرگ ايده‌ئولوژى را مطرح ميکنند، منظورشان مرگ ايده‌هاى چپ است، و اساسا چشم خود را به روى واقعيت تقويت حضور ايده‌ئولوژيهاى ليبرالى، مذهبى و ناسيوناليستى در جهان امروز بسته‌اند. تمامى اين ايده‌ها نسخه‌هاى از پيش آماده‌اى هم براى مشکلات جوامع دارند، و اصولا راهکارهاى آينده را تعيين ميکنند
به نظر من اگر سناريوى افغانستان تکرار شود، به احتمال زياد بخش بزرگى از اپوزيسيون در کنار نيروهاى حمله‌کننده خواهند ايستاد، يعنى سناريوئى که در آن سازمان ملل گرداننده اصلى خواهد بود، اما اگر قرار باشد که سناريوى عراق تکرار شود، قضيه به احتمال بسيار زياد، متفاوت خواهد بود
ميزان مخالفت افکار عمومى در آمريکا در رابطه با ادامه جنگ در عراق مرتبا بالا ميرود و اين کشور اعتبار خود را در افکار عمومى جهانى به شدت از دست داده است. از طرف ديگر جمهورى اسلامى به شدت در عرصه جهانى منزوى شده است، نگران جدى تحريمهاى احتمالى است و خود را در محاصره مى بيند
در فضاى کنونى عراق سه مشخصه اصلى از هم قابل تفکيک هستند: چانه زنى و کلنجاررفتن نيروهاى برنده انتخابات اخيربر سر چگونگى بافت دولت آينده، مذاکرات مخفى آمريکا با نيروهاى شورشى، و سرانجام وارد شدن مستقيم جمهورى اسلامى در فضاى سياسى عراق از طريق گشودن باب مذاکره با آمريکائيها...
تشديد آتش نفاق ميان شيعيان و سنيها، تنها به خود عراق محدود نخواهد ماند. و اين ميتواند خيلى سريع به مناطق و کشورهاى ديگرى هم کشيده شود که در آنها شيعيان و سنيها از درصد بالائى برخوردارند
پيشروى نيروهاى مذهبى، بايد جناح سکولار را هوشيار سازد که در بازى سياست، عدم توجه به خواست توده هاى محروم جامعه، تسليم محض بازار آزاد شدن، درها را بدون حساب و کتاب به روى بازارهاى منطقه و جهانى گشودن، و تنها از زاويه سياسى ديدن، ميتواند تبعات خطرناکى داشته باشد
جامعه ايران به درازاى عمر رژيم، جامعهء مبارزات پراکنده، اما مداوم بر عليه جمهورى اسلامى بوده است. در اين مدت دراز، هيچ حرکتى اعتراضى حتى در فرم نسبتاً متشكل و قوى آن نتوانسته است هميارى و همکارى همه طبقات، اقشار و نيروهاى اجتماعى را جلب کند....
در مقابل ناسيوناليسم عربی در منطقه، ما شاهد برآمد يک نيروی سياسی اسلامی از طيف سني_شيعی هستيم که ضمن اينکه با القاعده روابط و يا همخوانی ندارد، ميتواند بهتر از ناسيوناليستهای عرب، منافع آمريکا در منطقه را در شرايط کنونی تأمين کند
تاخير معنادار و طولانی در اعلام نتايج نهائی انتخابات پانزده دسامبر عراق، نشان از وخامت روزافزون اوضاع داخلی و نيز تنش جدی در روابط مابين نيروهای عمده و اصلی سه گانه اين کشور دارد...
برنامه کاهش نيروهای آمريکائی در عراق متعاقب انتخابات پانزدهم دسامبر که طی آن پروسه اصلی ايجاد دولت نوين عراقی آغاز ميشود، برای موفقيت خود احتياج به آن دارد که هم همکاری کشورهای پيرامونی و بويژه ايران تامين شود و هم به علت ضعف شديد نيروهای عراقی در کنترل اوضاع، جبهه شورشيان از طريق ايجاد يک پروسه حل سياسی بشدت تضعيف شود
احمدی نژاد می خواهد مردمی را با چوب و چماق کنترل کند که اکنون کاملا هشيار شده اند و تجارب روند اصلاحات، حوادث منطقه و تاثير روشنگری جهانی آنان را به کانالهای ديگری سوق می دهد
گلوبالیزاسیونی که نتواند به تغییر در مناسبات تولیدی منجر شود، از آن چنان توانی برخوردار نیست که بتواند از یک جهان ماهیتا جدید خبر بدهد. این گلوبالیزاسیون ریشه‌ای و قطعی نیست. البته میتواند اساس جوامع سنتی و ماقبل مدرن را دگرگون کند، اما نمیتواند اساس خود جوامع مدرن را دگرگون کند. و در اساس تا حالا در خدمت تعمیق و گسترش آن بوده است
