بیش از هفتاد روز پس از جان‌باختن مهسا (ژینا) امینی، در بازداشتِ گشت ارشاد، به بهانه‌ی نوعِ پوشش، خیزش اعتراضی مردم ایران با شعار «زن ،زندگی، آزادی» آنچنان گسترش یافته که سراسر ایران از جنوب تا شمال و از شرق تا غرب، شهرهای بزرگ وکوچک حتی مناطق روستایی را دربرگرفته است. پیوند و همزمانی این خیزش مردمی با بزرگداشت یاد جانباختگان کشتارهای خونین دهه‌ی ۱۳۶۰ به‌ ویژه قتل‌عام هزاران زندانی سیاسی‌ ـ‌ عقیدتی در تابستان و شهریور ۱۳۶۷ و سالگرد قتل‌های زنجیره‌ای و جانباختگان اعتراض‌های آبان ۱۳۹۸، نشان از ریشه‌دار بودن اعتراضات و شدت ستمی دارد که بیش از چهار دهه بر مردم سرزمین‌ مان رفته است!

این خیزش مردمی که جوانان، دانشجویان و دانش‌آموزان و به ویژه زنان، در آن نقشی برجسته دارند، محصول شرایط فاجعه‌باری است که حاکمان جمهوری اسلامی ایران طی بیش از چهل سال به‌یاری نیروهای واپسگرا، غارتگران بیت‌المال و نئولیبرال ومداخلات آشکار و نهان امپریالیسم برای مردم میهنمان رقم‌ زده‌اند.

گام نخست این حرکت وحدت‌بخش در خارج از کشور، می‌تواند ابتدا به صورت تشکیل جبهه‌ی چپ، با برگزاری مشترک مراسمی چون اول ماه مه، روز جهانی زن و ... آغاز شود و سپس با فراهم کردن سایتی مشترک که برنامه‌ها و تاریخ چپ را تبلیغ کند، ادامه یابد. برای آغاز کار، دستیابی به برنامه‌ای حداقلی کافی است.