تضادهای ساختاری در بطن بحران‌های مرکب ساختاری در ایران، درهم تنیده‌اند، هم‌پوشانی و برهم‌کنشی دارند. این بحران‌ها وتضادها و جنبش‌ها قابلیت تبدیل شدن به یک‌دیگر و استارت زدن به یک‌دیگر را دارند، هم‌چنان که دیدیم جرقۀ قتل دولتی مهسا امینی مسئلۀ ملی را شعله‌ور کرد؛ همان، زنان را به طغیان کشید و بلافاصله جوانان سراسر ایران علیه نظام سیاسی حاکم شوریدند. کارگرانی که چپ را نسبت به ستم‌ها، زخم‌ها و مطالبات جنسیتی و ملیتی و سنی و… خود بی‌اعتناء و بی‌تفاوت ببینند، نسبت به آن چپ بی‌اعتناء خواهند بود.